بسم الله الرحمن الرحیم

تو تا به حال خواب آلودگی و غلبه ی خواب را تجربه کردی که در حین خواب آلودگی نمی توانی کاملا به اطرافت مسلط باشی . یعنی در عین حال که هستی و در جمع حضور داری ؛ اما از اوضاع و احوال اطرافت بی خبری !

گاهی مشغول تماشا کردن فیلمی هستی و در بین فیلم ، هی خواب میروی ، باز بیدار می شوی .هم خودت کلافه می شوی ؛ هم موضوع فیلم را نمی فهمی . اما کسی که کاملا بیدار است ، هم موضوع فیلم را متوجه می شود و هم می تواند در مورد فیلم نظر بدهد ؛ اما تو که در بین فیلم هی خواب می روی و بیدار می شدی ؛ نمی توانی آن فیلم را نقد کنی و نظری هم که می دهی ؛ قابل قبول نیست ، چون واقعیت فیلم را درست متوجه نشدی .

اکثر ما آدم ها در عالم معنا خوابیم ؛ عده ای هم بین خواب و بیداری هستیم و از عالم معنا بی خبریم ؛ گاهی در یک محرم ، رمضان چشم باز می کنیم و بیدار می شویم , اما چون خواب الوده هستیم ، بعد از ماه مبارک باز دوباره روحمان سنگین می شود و چشم بر هم می گذاریم . یعنی گاهی با یک تلنگری ( با یک طوفان شن )  چشم دلمان باز می شود و قدرت او را می بینیم. اما چون خواب بر ما غلبه دارد ، باز دوباره چشم بر هم می گذاریم و ..... خواب می رویم و در بین این خواب و بیداری موضوع اصلی زندگی را ( از کجا آمده ام و به کجا خواهم رفت ) را اداراک نمی کنم و دائم گیج می زنم و نجوای شیطان را که دائم در گوش من " لالایی " می خواند و خواب مرا عمیق تر می کند را از نجوای فرشتگان از هم تمیز نمی دهم و در عین حال که هستم و ادعای ایمان دارم ؛ اما به عالم درون خودم بی خبرم و عمق جریان ( خلقت هستی ) و نقشی که در این سناریو به من داده شده را و جریان فیلم زندگی ام را در نظام کل هستی در نمی یابم . چون خواب آلوده هستم و کاملا به یقظه و بیداری نرسیدم ....